پیش بینی افسردگی زنان نابارور از طریق تنظیم شناختی هیجان و تاب آوری

مقدمه: افسردگی یک ویژگی مشترک و به طور بالقوه ناتوان کننده در زنان نابارور می باشد. هدف این پژوهش تعیین ارتباط راهبرد تنظیم شناختی هیجان و تاب آوری با میزان افسردگی زنان نابارور بوده است. روش کار: روش پژوهش توصیفی از نوع همبستگی است. نمونه آماری این تحقیق شامل 300 نفر از زنان نابارور مراجعه کننده به مرکز نازایی و ناباروری جهاد دانشگاهی واحد تبریز بودند که به روش نمونه گیری تصادفی ساده انتخاب شدند. برای گردآوری داده ها از فرم کوتاه پرسشنامه تنظیم شناختی هیجان گارنفسگی و همکاران، پرسشنامه تاب آوری کانر و دیویدسن و پرسشنامه افسردگی بک استفاده شد و داده ها با استفاده از آزمون ضریب همبستگی پیرسون و تحلیل رگرسیون چندگانه و از طریق نرم افزار آماری spss (نسخه 22) مورد تحلیل قرار گرفتند. میزان p کمتر از 0/05معنی دار در نظر گرفته شد. یافته ها: بین افسردگی زنان نابارور با مؤلفه ملامت خویش، ملامت دیگران، نشخوار فکری، فاجعه سازی و کم اهمیت شماری رابطه مثبت و با متغیر تاب آوری، مؤلفه تمرکز مثبت مجدد، ارزیابی مثبت مجدد، پذیرش و تمرکز مجدد بر برنامه ریزی رابطه منفی و معنی دار به دست آمد. نتایج ضریب همبستگی چند متغیری به روش enter نشان داد که متغیر تاب آوری و راهبردهای تنظیم شناختی هیجان در تبیین افسردگی زنان نابارور (49/1%) سهم دارند. نتیجه گیری: با توجه به ارتباط معکوس افسردگی با تاب آوری و راهبردهای کارآمد تنظیم شناختی هیجان، به نظر می رسد تاب آوری و راهبردهای کارآمد تنظیم شناختی هیجان باعث کاهش افسردگی در زنان نابارور می شوند.